دفاع ناشیانه از ایده ی تنفس جنگل !

در نشست هم اندیشی که تحت عنوان مشارکت پایدار - پایداری سرزمین، که در ۶ دیماه برگزار شد، با ...

دفاع ناشیانه از ایده ی تنفس جنگل !

در نشست هم اندیشی که تحت عنوان مشارکت پایدار - پایداری سرزمین، که در ۶ دیماه برگزار شد، با طرح دانستن یک ایده ! و با مترقی خواندن تنفس، اصرار کردند که ایده تنفس جنگل مزیت دارد ! شاید تحت عنوان تشکل ها می خواهند مشارکت و پایداری را مصاده کنند ! اما آنها قطعا بدانند که به مشارکت و پایداری به مانند تنفس چوب حراج می زنند !

این نکته از این  جهت قابل طرح و بحث است که همه می دانند؛ رها شدگی پس از اجرای طرح تنفس جنگل، رها شدگی برنامه جنگل و جنگلداری است.  وجود دام در همه جای جنگل - وجود بهره برداران غیر مجاز در همه ی سطوح - آثار حضور آفرودکاران - و موتور سیکلت ها در همه جا - عمق جنگل ها با آثار بیتوته جنگل پیمایان - از دست رفتن و تخریب سطوح احیایی پنجاه ساله - شبکه جاده های جنگلی - حصار کشی ها - محوطه بذرگیری - باغ بذر ها - ساختمان ها - بلاتکلیفی قرقبان ها و عدم پرداخت حقوق به موقع انها و این دست موارد، آثار آن است و در صدر همه ی موارد شدگی، تعطیلی طرح های جنگلداری در سال اول قانون برنامه ششم و ناتوانی در تهیه و ارائه طرح جایگزین در مهلت قانونی قرار می گیرد.

 مدعیان مشارکت پایدار و پایداری سرزمین، مصادیقی از رها شدگی جنگل را در آین ویبنار بیان می کنند که اساسا یادشان رفته آن ایده ای را طرح نامیدند و آن طرحی را که مترقی می دانند، در اجرای بند ف ماده ۳۸ قانون برنامه ششم به اجرا گذاشته شد.

در تبصره دو جزء دو بند ف ماده ۳۸ یک بار دیگر بخوانند

تبصره 2 - برداشت درختان جنگلی برای طرح های عمرانی در صورت دارا بودن ارزیابی زیست محیطی و شناسه (کد( شناسایی با مجوز سازمان جنگل ها، مراتع و آبخیزداری کشور بلامانع است. همچنین بهره‌برداری از درختکاری و جنگلکاری‌های دست‌کاشت به ‌منظور زراعت چوب با تشخیص و مجوز سازمان جنگل ها، مراتع و آبخیزداری کشور مجاز است.

بند ف ماده ۳۸ از این جهت گل به خودی است که همین مصادیق بهره برداری چوبی ناشی از قطع درخت، مرتبط با اجرای طرح های عمومی و عمرانی متوقف یا ممنوع نشده است ! چه کسانی از گزارش «توی دروازه - توی دروازه »  «توقف بهره برداری چوبی» خوشحال بودند !

مفاد تبصره دو مصادیق رها شدگی جنگل نیست ! یقینا از مصادیق تنفس جنگل است ! خواه ۴۰ هکتار و خواه صد هکتار از مساحت هیرکانی کم شود برای دولت و مجلس اهمیتی ندارد !!!

جنگلبان ها همیشه از به گل به خودی ی دولت و مجلس نگران بودند !

مشارکت نه در سطح حرف زدن ! بلکه در سطح عمل کردن ! قابل طرح و بحث است. چه تاسف آور است که تشکل های جامعه دور هم جمع می شوند و در حد حرف زدن و اظهار نظر، مشارکت را محدود می کنند. مشارکت در بحث و تبادل نظر را باید در عرصه ی عمل نشان می دادند و برای اثبات نظر خود، شبکه اجتماعی مدعی حفاظت از جنگل  را به کمک ماموران و کارکنان طرح بسیج می کردند و در شبانه روزهای چهار ساله ی گذشته، خود را ممد و یاور ماموران حفاظتی نشان می دادند و برای تجلی تنفس، نیروهای تازه نفس مردمی را به کار می گرفتند، تا گل به خودی دولت برجسته نشود و دولت بداند بازیگران فعالی در این میدان حضور دارند و امکان بازی در این میدان برایشان فراهم نیست !

جنگل ها همیشه از طریق دوستانش صدمه و خسارت دیده است، دوستدارنی که دانش بنیان در گذشته با افعال حاکمیتی کار کردند و یکی از ضعف هایشان این بود که نتوانستند از ظرفیت اجتماعی استفاده کنند. بخشی دیگر دوستان جنگل ها که مدعی هستند از بطن جامعه برخواستند !گویا آنها هم قادر به تحمل رفتار دولتی ها یا تامل بر نظربه های بینابینیِ مبتنی بر حکمرانی نیستند و با همه یا هیچ کردن، سرگرم آزمون و خطا هستند.

بیچاره جنگل که نمی داند با این دوستانش چه کند !